dagboekfragment uit 1985
De tekenaar is 76 jaar
Ik zag het prachtige riviergezicht, een spiegelgladde Amstel temidden van een roerloze, iets dampige natuur in avondlicht, tijdens een kleine fietstocht.
Laat ik nu maar gaan slapen. Het is bij half één. Morgen wil ik aan de slag, penselen in m'n handen en eindelijk weer eens wat doen!
Hoogtepunten van het bezoek van de paus aan België en Nederland komen aan de late avond nog eens op de TV-buis ter sprake en in beeld.
Wat is de hoofdzaak van uw boodschap? zo werd hem gevraagd. Zijn antwoord: het evangelie, het evangelie.
Maar over het huwelijk, de scheidingen, de relaties tussen de seksen, daarover is nogal wat verschil van mening.
Teleurgestelde mensen zeggen: de paus kwam met grote idealen, met de verkondiging van grote woorden. Die moesten een vonk doen overslaan naar het geseculariseerde leven van de mensen binnen de roomse kerk.
Maar ze zijn verbijsterd over wat de paus nog steeds als evangelieboodschap ziet. De onverkorte traditionele voorwaarden t.a.v. huwelijk enzovoort, daaraan kunnen de mensen niet voldoen.
"Hij komt met een harde leer die de mensen kapot maakt."
Ziedaar hun harde conclusie. De vrijmoedigheid wordt geprezen waarmee de mensen zich konden uitspreken; persoonlijk mochten ze zich tot hem richten.
De paus komt zelfs op weg in het vliegtuig naar huis onvermoeibaar en fris over. Bewonderenswaardig toch.
"U ziet er niet florissant uit."
Dat zeggen de kerkmensen.
"Je gewicht is erg teruggelopen"
Dat zegt de weegschaal.
De afgelopen nacht zocht ik naar de fel begeerde slaaprust die onbereikbaarder leek. Geen tabletje, een paar keer genomen, veranderde daar iets aan. Er hielp ook geen 'lieve Vader' aan. Pas toen ik onder de morgen m'n toevlucht zocht tot een warme douche, pakte de zachte weldadige rust me in.
Er werd door uroloog, dokter Weyer, in bijzijn van een professor, een co-assistent en een zuster een echofoto van m'n prostaat gemaakt. Ook werden er puncties genomen, stukjes uit de prostaat die voor onderzoek op eventueel 'kwade kwaliteit' zullen worden onderzocht.
Tijdens de behandeling vertelde de dokter wat hij deed. Aan het hoofd zat de zuster die me al keuvelend en vragend bezig hield. Ruim een half uur lag ik op de 'werkbank'.
Tien dagen zijn nodig eer er duidelijkheid over is.