DE TEKENAAR
dagboekfragment uit 1962
De tekenaar is 53 jaar
De teleurstellende mededeling waar Piet mee thuiskwam zou ik willen afweren. Onze jongen draagt 'des Konings wapenrok'.We kregen hem eerst opgewekt thuis met enthousiaste verhalen over de dienst. Of hij het naar zijn zin had? O, ja best. Hij ging uit Tilburg naar Utrecht, naar de kaderschool. Bij een fijn stel geselecteerde jongens van zijn soort. Hij had er een prettige kamer en een studietaak die hem lag. Voor ons was het een voldoening om hem zo die overgang naar Jan Soldaat te zien beleven.
Maar nu kwam ineens de terugslag.
"Als het aan mij lag trapte ik je van de kaderschool af."
Na nog geen week in Utrecht, kwam deze denigrerende bejegening van een sergeant. Kort daarop kwam de officiële mededeling van zijn majoor: Afgevoerd.
Waarom? Hij begreep er niets van. Op mijn aandringen vroeg hij een onderhoud met zijn majoor aan en kreeg hij iets als een verklaring.
"Hij is niet opgetreden zoals van een toekomstig officier verwacht kan worden. Hij is bijvoorbeeld, na het geven van een opdracht aan jongens die tijdelijk aan hem ondergeschikt waren, er niet steeds bijgebleven om te zien of en hoe ze de opdracht uitvoerden.
Zo kwam mijn 'gedegradeerde' zoon thuis.
Na zijn praktisch eindexamen HTS was Piet thuisgekomen met de mededeling: Ik hoef geen mondeling examen te doen. Blij waren we en trots. Met zijn HTS-opleiding staat hij nu tussen jongens van de LTS. Nee, hij is niet gedeprimeerd; hij maakt er een grapje over. Maar z'n enthousiasme voor de dienst is grondig geblust. Nu komen er schampere opmerkingen.
De voorkamer moest gewit en behangen worden. Voor de behangerij hadden we een oude vakman uit de buurt gevraagd. Hij bleek iemand van de Pinkstergemeente, dat maakte het gesprek wel duidelijk. De opgewekte oude baas van 72 jaar is nog steeds actief en volop in zijn beroep bezig. Op een zeldzaam naïeve, bijna jaloers makende manier praat deze man over zijn Here.
"Sommige christenen zijn als de dood voor de dood, maar dat begrijp ik niet. Wie zou nu niet graag voor altijd bij zijn Heiland zijn? Eeuwige blijdschap, zouden we dat vandaag niet liever willen dan morgen? Maar, zolang de Here me hier laat, doe ik graag m'n werk."
Mijn jongste zonen waren verbaasd iemand zo over de Here Jezus te horen spreken.
Alle behang hebben we van de muur getrokken. Vanmorgen om zes uur waren we al present. Annie beijverde zich aan de plafondschoonmaak, met Nini die ook alles op alles zette. Doordat ik die duizeligheid nog niet kwijt ben, moest veel aan m'n grote dochters worden overgelaten. Alle oude lagen zijn verwijderd. De jongens deden hun best om de muren schoon te krijgen.
Wat zich niet droog liet afscheuren, moest met vocht, natte spons, worden afgeweekt, een heidens karwei. Maar nu zitten we in een heldere voorkamer met een wit plafond en een fris behang, dank zij de vakkundige behandeling door de reeds 50 jaar in het vak zittende behanger. Het is een lust deze gave wanden te zien.