dagboekfragment uit 1954

De tekenaar is 45 jaar

Intermezzo van de dagboekbewerker.

Met de laatste woorden van 1953 lijken de lotgevallen van 'Lucas Tors' afgelopen. Ook na degelijk zoekwerk werd een dagboek 1954 niet gevonden. Was hij opgehouden met schrijven?

Het verhaal van Luc begon met de hartstochtelijke beaming van het belang van schrijven: een leven zonder schrijven kon hij zich niet indenken. Waren de moeilijkheden te groot geworden? Was hij zo diep gezonken? Was de worsteling zo intens?

Hij worstelde als een rechtgeaarde Zeeuw en kwam boven, happend naar adem. De eerste lucht gebruikte hij om zijn leed uit te schreeuwen. Niet langer als Luc, maar in de 'ik-vorm' (hoewel hij dat later toch nog een keer probeerde).

Het wordt 1955.

1925	1926	1927	1928	1929	1930
1931	1932	1933	1934	1935	1936
1937	1938	1939	1940	1941	1942
1943	1944	1945	1946	1947	1948
1949	1950	1951	1952	1953	1954
1955	1956	1957	1958	1959	1960
1961	1962	1963	1964	1965	1966
1967	1968	1969	1970	1971	1972
1973	1974	1975	1976	1977	1978
1979	1980	1981	1982	1983	1984
1985	1986	1987	1988	1989	1990
1991	1992