dagboekfragment uit 1944
De tekenaar is 35 jaar
In het oorlogsgebeuren is er spannende invasieverwachting. Churchill heeft gezegd dat
er voor medio maart grootse en ongekende militaire ondernemingen zullen plaats
hebben. De geallieerden staan nu dicht bij Rome, waar verbitterd gevochten
wordt. Rommel vestigde volgens een der laatste berichten zijn hoofdkwartier bij
Breda. In het Oosten staan de Russische legers al in Polen en in Estland.
Berlijn had de laatste tijd ontzettende bombardementen te verduren. Groot is dus
de spanning in kerk en wereld. Wat zal er gaan gebeuren?
In april 1944 is de schorsing voor drie maanden van prof dr K Schilder als emeritus
predikant en hoogleraar in Kampen een feit. Wat is dit een spannende tijd in
ons kerkelijk leven.
Dr M B van ’t Veer staat als bezwaarde broeder tegen de besluiten der Generale Synode
naast prof Schilder. Toen hij met Goede Vrijdag en eerste Paasdag hier in de
stad preekte – zij het buiten onze wijk – kon ik niet nalaten hem te gaan
horen.
Op de vergadering van de Bond van Gereformeerde Mannenverenigingen in Utrecht sprak
Dr K Dijk, en ds de Goede van Utrecht sprak het slotwoord. Vooral dat slotwoord
maakte diepe indruk op me.
De volgende dag was er zo’n zelfde districtsvergadering in Zwolle. Daar ben ik ook
geweest. Hier was weer een heel andere, mij nog meer pakkende behandeling door
dr Holwerda. Deze jonge prediker met z’n scherpe trekken trok de lijnen heel
wat radicaler dan ik in het betoog van prof Dijk kon waarnemen. Er werden in
Zwolle meer en duidelijker dan in Utrecht vragen gesteld.
Ik ben me steeds consequenter gaan rekenen tot de bezwaarden. Met een paar vrienden
richtten we een schrijven aan de kerkeraad waarin we voorstelden dat de
kerkeraad als volgt zou uitspreken:
“De schorsing van prof Schilder als emeritus predikant is onwettig en de schorsing
als hoogleraar onrechtvaardig.”
En voorts verzochten we de kerkeraad deze uitspraak dan ter kennis te brengen van de
Generale Synode met het verzoek:
“Maak die schorsing ongedaan; trek de bindend verklaring van de leerbeslissingen in.
Alleen langs deze weg is de dreigende kerkscheuring te voorkomen.”