dagboekfragment uit 1943
De tekenaar is 34 jaar
Ik verdien ook mijn brood. Ruim zelfs. En ik doe het door naar de lust van mijn hart te werken in de vrije natuur of in het huis van vader en moeder te Axel. En 's avonds leg ik me neer bij vrouw en kinderen. Dan ben ik vermoeid van het genieten en dronken van buitenlucht en kleur.
Ik heb weer geprobeerd iets na te vertellen van Gods schone werken die ik in het boek van de natuur hier op mijn geboortegrond lees.
Ik verkocht enkele stukjes, heel bevredigend. Ik hoop er nog meer voor verkoop gereed te krijgen, maar we moeten onze koffers gaan pakken. Het eind begint in zicht te komen. We nemen ons voor om begin van de volgende maand weer in Amsterdam te zijn.
Vandaag heb ik in Smitschorre de stee van Levien de Feijter zitten schilderen en gebruikte daar ook de middagpot mee: hanebout met aardappelen en worteltjes, en karnemelkse pap met stroop na.
"'t Gao maor op z'n boers ier oor. Tas mao toe en doe maor of je tuus ben." zei de vrouwe. Nu, al ging 't dan van een zeiltje en zonder mes, ik liet 't me goed smaken. De buitenlucht maakt hongerig.
Het werk ging me vlot af. Al doende leer ik veel deze dagen, die vol productiviteit zijn en die wat opleveren. De opdrachten nemen zelfs toe en het zal woekeren worden met de tijd om klaar te komen op de voorgenomen vertrekdatum.
Het wordt kouder en de winterkleren beginnen ons te ontbreken. Ook moeten de distributiebescheiden voor ons a.s. moedertje in Amsterdam in orde gemaakt worden.
Telkens worden we opgeschrikt door berichten over beschietingen van boten en treinen. Juist de bootverbindingen over de Schelde schijnen deze dagen mikpunt te zijn; een lelijk ding. Verhindering van onze terugreis zou dat kunnen betekenen.
We volgen het nieuws van de fronten. Italië heeft nu gecapituleerd. Mussolini, eerst in gevangenschap, werd volgens de krant op de meest romantische wijze door Duitsers bevrijd. Hij heeft nu weer zich aan het hoofd gesteld. Vooral het zuiden van Italië is oorlogstoneel.
In Rusland wordt de strijd al maanden met onverminderde kracht gevoerd. De krant spreekt van grootscheepse 'frontverkortingen' voor Duitsland. Spanningen en veel vragen houden ons bezig. Hoe zal de afloop zijn? Hoelang zal het nog duren?