dagboekfragment uit 1967
De tekenaar is 58 jaar
Er is nieuws van het Midden Oosten. De VN dringt aan op een onmiddellijk staken van het vuren. De Golf van Akaba zou bezet blijven. Irakese troepen zouden doorgestoten zijn in Israël. Galilea zou beschoten zijn. Ook het gebied van Tel Aviv wordt beschoten vanaf schepen in de Middellandse Zee.
Israëlische troepen schijnen nu op te rukken naar de Middellandse zee, richting stad Gaza. Egyptische vliegvelden in de omgeving van Cairo zijn door de Israëliërs gebombardeerd. Er wordt gevochten in de Sinaï-woestijn.
Zo zijn de radio- en televisieberichten vandaag en vanavond. Zo-even zag ik op het televisiescherm de vergadering van de VN. Daarin sprak de Israëlische vertegenwoordiger en die van de VAR (Verenigde Arabische volken). Het Oostelijk blok, met aan het hoofd Rusland, beschuldigt Israël van agressie.
Feit is dat na de afsluiting van Israëls levensader (de Golf van Akaba) vanmorgen de Israëlische strijdkrachten hun vijanden de eerste slag hebben toegebracht door het bombarderen van Egyptische vliegvelden. Moskou eist dat Israël een eind maakt aan het militaire conflict, aldus het persbericht van dit moment.
Vandaag stonden we ook luisterend bijeen in de klas bij een transistor om te horen naar het oorlogsnieuws uit het Midden Oosten, over de strijd van Israël, omsingeld door vijanden. We hoorden van de slagen die Israël snel en raak naar alle kanten toebrengt aan de oude vijanden, Egypte, Syrië, Jordanië. Maar ook van de slagen die dit volk terugkrijgt.
In een RKK dagsluiting noemt de spreker Israël een volk dat, getuige de psalmen, een volk was en is dat zijn hart kan luchten, soms tegen een onzichtbare en zwijgende God. We zitten geboeid te luisteren.